Op 28 maart 2025 stond J.D. Vance op een ijskoude landingsbaan in Groenland, terwijl de wind zijn jas liet fladderen. Het was geen gewoon bezoek: de 50e vicepresident van de Verenigde Staten inspecteerde een Amerikaanse militaire basis in een gebied dat de Trump-regering openlijk wil annexeren. Terwijl de wereld keek, maakte hij geen enkel woord. Maar zijn acties spraken luider dan elk speech. Volgens Amerikadeskundige Jan-Kees Emmer, die op NPO 1 verklaarde: "Vance manifesteert zich heel duidelijk. In feite is hij al bezig met 2028." En dat is niet gewoon een opmerking — het is een politiek manifest.
Van kritiek naar kroonprins: de metamorfose van Vance
J.D. Vance, geboren als James Donald Bowman op 2 augustus 1984 in Middletown, Ohio, was ooit een scherpe criticus van Donald Trump. Tijdens het presidentschap van 2017 tot 2021 noemde hij hem een "demagog" en een bedreiging voor de democratie. Maar alles veranderde na 2022. Toen Trump hem zijn steun gaf voor de Senaatsverkiezingen in Ohio, veranderde Vance van kritisch observeraar naar loyaal soldaat. Hij won de verkiezingen op 8 november 2022, en op 15 juli 2024 werd hij officieel aangewezen als Trumps vicepresidentskandidaat op de Republikeinse Partijconventie in Milwaukee. Zijn opkomst was niet toevallig — het was een plan.De ongebruikelijke zichtbaarheid van een vicepresident
Vance doet iets wat geen enkele vicepresident sinds decennia heeft gedaan: hij is zichtbaar. In februari 2025 vertegenwoordigde hij de Verenigde Staten op de Veiligheidsconferentie in München, een rol die normaal gesproken voor de president of minister van Buitenlandse Zaken gereserveerd is. Terwijl zijn voorgangers zich terughielden, sprak Vance openlijk over de noodzaak van Amerikaanse leiderschap — en over de "onverantwoorde obsessie" van Washington met Oekraïne. "Maar waar wordt de politieke klasse in Washington dan echt boos om?" schreef hij op X. "Niet om huizenprijzen die in vier jaar zijn verdubbeld. Niet om een nationale schuld van 38 biljoen dollar. Niet om een zorgstelsel dat piept en kraakt. Nee — ze zijn kwaad dat we eindelijk een vier jaar durend conflict in Oost-Europa willen beëindigen." En dan is er nog zijn vrouw, Usha Chilukuri Vance. De "second lady" — die normaal gesproken vrijwilligerswerk doet en zelden in het nieuws komt — reisde een week voor haar man naar Groenland voor een sleehondenrace. "Dat is ongehoord," zegt Emmer. "Ze maakt politieke statements. Ze is geen achtergrondfiguur meer. Ze is een co-piloot."De nieuwe Clintons? Een vergelijking die pijn doet
Emmer vergelijkt het koppel Vance met de "nieuwe Clintons" — een vergelijking die zowel compliment als waarschuwing is. Bill en Hillary Clinton bouwden een politieke dynastie op met precisie, media-vaardigheid en een onverwoestbare band. Nu lijkt Vance en zijn vrouw dezelfde strategie te volgen: publieke aanwezigheid, emotionele connectie met de basis, en een duidelijke afstand van de "corrupte elite" in Washington. Hun interreligieuze huwelijk — hij christelijk, zij hindoe — wordt ook bewust gebruikt om het beeld van een "nieuwe Amerika" te versterken: divers, sterk, en onafhankelijk van oude machtsstructuren.
De Groenland-kaart: meer dan een symbolisch bezoek
Het bezoek aan Groenland is geen toevallige reis. De Trump-regering heeft herhaaldelijk aangegeven dat ze het eiland willen kopen — of, in de woorden van Trump in 2019, "een kwestie van tijd". Vance’s aanwezigheid hier is een signalering: hij staat achter dit project. En dat is cruciaal. Want Groenland is niet alleen een strategisch gebied met zeldzame aardmineralen — het is een symbool. Voor de Republikeinen betekent het een afstand van de multilaterale diplomatie, een terugkeer naar een imperialistisch Amerika. Vance, met zijn militaire bezoek, zet zichzelf op hetzelfde pad als de grootste presidenten van de 20e eeuw — Roosevelt, Truman, Reagan — die Amerika’s wereldrol herdefinieerden.Wat gebeurt er als Trump niet meedoet in 2028?
Trump is 78 jaar oud. Zijn gezondheid is een open geheim. Zelfs zijn dichtste bondgenoten vragen zich af of hij de campagne van 2028 kan doorstaan. En daarom is Vance niet alleen een kandidaat — hij is een verzekering. Emmer zegt het duidelijk: "Hier zit de toekomst van de Republikeinse partij." Vance heeft al zijn kritiek op Trump vergeten. Hij heeft zijn kritiek op de EU vergeten. Hij heeft zijn kritiek op de media vergeten. Hij heeft zichzelf herschreven — als de man die de partij kan redden als Trump niet meer kan.
De prijs van opportunisme
EW Magazine noemt Vance een "kameleon". En dat klopt. Zijn politieke identiteit is geen vaststaande ideologie — het is een reactie op de wind. Hij was tegen Trump. Nu is hij zijn meest toegewijde aanhanger. Hij was tegen Oekraïne-steun. Nu is hij de man die zegt dat de VS "te veel aandacht" besteden aan Europa. Zijn veranderingen zijn niet langzaam — ze zijn explosief. En dat maakt hem zowel krachtig als kwetsbaar. Zijn basis houdt van hem omdat hij lijkt te spreken wat zij voelen. Maar de establishment vreest hem omdat hij niets vasthoudt — behalve macht.Wat komt er nu?
In de komende maanden verwachten analisten dat Vance een serie reizen zal ondernemen naar swing-staten: Pennsylvania, Michigan, Wisconsin. Hij zal spreken over huizenprijzen, over inflatie, over de zorg. Hij zal geen woord zeggen over Trumps toekomst. Maar hij zal alles zeggen over de toekomst van Amerika. En als Trump beslist om niet te kandidateren? Dan is Vance niet de opvolger. Dan is hij de enige die nog overeind staat.Frequently Asked Questions
Waarom is J.D. Vance zo zichtbaar voor een vicepresident?
Traditioneel zijn vicepresidenten weinig zichtbaar, maar Vance doet het omgekeerde: hij spreekt op internationale conferenties, reist naar strategische gebieden als Groenland, en kritiseert openlijk de Washington-elit. Dit is bewust politiek kapitaal opbouwen — hij positioneert zich als de natuurlijke opvolger van Trump, vooral als de 78-jarige president in 2028 niet meer kan kandidateren.
Wat betekent het bezoek aan Groenland voor de toekomst van de VS?
Het bezoek is een duidelijk signaal dat de Trump-regering serieus denkt aan de annexatie van Groenland — een gebied met zeldzame mineralen en strategische ligging. Voor Vance is dit een kans om zich te positioneren als een sterke buitenlandse leider. Het onderstreept ook zijn afstand van multilaterale diplomatie en zijn houding van Amerikaanse dominatie, wat centraal staat in de nieuwe Republikeinse ideologie.
Hoe reageert de Republikeinse partij op Vance’s opkomst?
De basis is enthousiast: Vance spreekt hun taal over inflatie, immigratie en de "corrupte elite". Maar de oude garde, vooral in Washington, is ongemakkelijk. Zij zien hem als een opportunist zonder vaste ideologie — een man die zijn mening verandert om te winnen. Dat maakt hem zowel een kracht als een risico voor de partij.
Waarom wordt Usha Chilukuri Vance als politiek figuur gezien?
Zij is de eerste "second lady" die een open politieke actie ondernemt — zoals haar reis naar Groenland voor een sleehondenrace, wat als symbolische steun aan de lokale bevolking en de Trump-agenda wordt gezien. Dat is ongekend. Haar Indiase afkomst en haar advocaat-achtergrond maken haar ook een krachtig symbool voor diversiteit, wat de Republikeinen willen tonen tegen de Democraten.
Is J.D. Vance echt een serieuze kandidaat voor 2028?
Absoluut. Hij heeft de steun van Trump, de media-aandacht, een sterke vrouw aan zijn zijde, en een duidelijke boodschap voor de basis. Zijn veranderingen van standpunt zijn controversieel, maar in de Republikeinse partij wordt dat vaak gezien als pragmatisme, niet verraad. Als Trump zich terugtrekt, is Vance de logische, en waarschijnlijk enige, opvolger.
Wat zijn de belangrijkste problemen die Vance aankaart in zijn campagne?
Vance benadrukt huisprijzen die in vier jaar zijn verdubbeld, een nationale schuld van 38 biljoen dollar, een gebroken zorgstelsel, fraude met belastinggeld in Minnesota, en een burgemeester in Chicago die federale hulp weigerde bij een brand. Hij gebruikt deze concrete voorbeelden om te bewijzen dat Washington meer aandacht besteedt aan Oekraïne dan aan Amerikaanse burgers — een boodschap die direct aansluit bij de frustraties van de middelklasse.