Op 25 oktober 2025, in het drukke Jakarta, sloot de 53e Kunstmatige Turnwereldkampioenschappen met een historische prestatie: Daiki Hashimoto, de 24-jarige Japanse turner, veroverde zijn derde opeenvolgende wereldtitel in het meerkamp. Met een totaalscore van 85,131 punten versloeg hij zijn Chinese rivaal Zhang Boheng met 0,798 punten — en bracht Zwitserland voor het eerst in 75 jaar weer op het podium in de mannenmeerkamp. Noe Seifert nam de bronzen medaille met 82,831 punten, een verrassing die het turnen in Zwitserland weer op de kaart zette. Het was geen gewone wedstrijd. Het was een verhaal van herstel, dominantie en de overgang van een legende naar een nieuwe.
Het herstel van een kampioen
Hashimoto’s reis naar deze titel begon niet met een gouden glans. Bij de Olympische Spelen van Parijs 2024 had hij een teleurstellende zesde plaats behaald — vooral door problemen op de paardbrug. Veel mensen vroegen zich af: is zijn tijd voorbij? Had hij de druk van de verwachtingen niet meer kunnen dragen? Nee. In Jakarta liet hij zien dat hij niet alleen terug was, maar beter. Hij scoorde de hoogste punten op drie toestellen, en eindigde op geen enkel toestel slechter dan derde. Dat is geen toeval. Dat is precisie. Dat is het verschil tussen een goede turner en een legende.
De rivaal die nooit verdween
Zhang Boheng, de Chinese ster, is meer dan een concurrent. Hij is Hashimoto’s spiegelbeeld. Al sinds de wereldkampioenschappen van Kitakyushu in 2021, toen Zhang de titel pakte en Hashimoto op de tweede plaats eindigde, is er een stille, maar intense rivaliteit. In Jakarta was het de Japanse die zijn rekening maakte. De Chinese turner, die in de kwalificatie de beste score had, bleef consistent — maar niet genoeg. Zijn 84,333 punten waren indrukwekkend, maar Hashimoto’s perfecte balans tussen kracht, elegantie en stabiliteit was onverslaanbaar. De twee zijn de nieuwe top van het mannelijke turnen — en hun gevecht is nog lang niet afgelopen. De volgende grote stage? De Olympische Spelen van Los Angeles in 2028.
Japanse dominantie, een erfgoed van Uchimura
Hashimoto is niet de eerste Japanse die het turnen wereldwijd domineert. Dat was Kohei Uchimura. Tussen 2009 en 2015 won hij zes opeenvolgende wereldtitels in het meerkamp — een record dat nog steeds onaangeroerd blijft. Uchimura, tweevoudig Olympisch kampioen, was de absolute referentie. Toen hij in 2016 zijn laatste wedstrijd beëindigde, stond Japan op het punt te vallen. Tot Hashimoto arriveerde. Hij werd omschreven als "de volgende grote hoop" — en nu, met drie wereldtitels op rij, heeft hij die hoop gerealiseerd. Hij is de eerste man sinds Uchimura die meer dan twee opeenvolgende wereldtitels wint. En hij doet het met een rust die Uchimura zelf zou hebben bewonderd.
De andere Japanse ster: een val, maar geen einde
Terwijl Hashimoto de titel veroverde, had zijn landgenoot Shinnosuke Oka een moeilijke dag. De Olympisch kampioen van Parijs 2024, die in de meerkamp als favoriet stond, viel tijdens de vloer-oefening. Hij eindigde op de vijfde plaats. Later vertelde hij NBC Sports dat hij de laatste weken ziek was geweest — een factor die de kwaliteit van zijn routines beïnvloedde. Dat maakt zijn vijfde plaats niet minder indrukwekkend. Het is een teken dat Japan niet alleen één topturner heeft — het heeft een diepe, krachtige generatie.
De verrassing uit Zwitserland
Wie zag Noe Seifert op het podium aankomen? In Parijs had hij als 21e in de kwalificatie het podium al verloren. In Jakarta? Hij verbeterde zich met 16 plaatsen. Zijn 82,831 punten waren het beste resultaat ooit voor een Zwitsers mannelijke turner in het wereldkampioenschap meerkamp. Het is de eerste medaille voor Zwitserland sinds 1950 — een kwart eeuw geleden. Zijn prestatie is een bewijs dat turnen niet langer alleen een domein is van Japan, China en de Verenigde Staten. Het wordt wereldwijder. En dat is goed voor de sport.
De VS: een lege bank
De Verenigde Staten, die jarenlang het turnen domineerden, hadden geen enkele turner in de finale. Asher Hong, hun enige kandidaat, trok zich terug vanwege een enkelblessure. Dat is een zwaar verlies voor een land dat nog maar twee jaar geleden een teamtitel won. De leemte is duidelijk. Terwijl Japan en China de top vormen, vallen de Amerikanen achter. Is het een tijdelijk probleem? Of een teken van een grotere trend? Dat blijft een vraag.
Wat komt er nu?
De wereldkampioenschappen zijn voorbij, maar de wedstrijd loopt door. De volgende grote gebeurtenis? De 14e Senior Europese KampioenschappenEuropa van 14 tot 16 november. Daarna, op 20 november, starten de 3e Junior WereldkampioenschappenManilla in de Filipijnen. Daar zullen de volgende generaties hun naam maken. En in de tussentijd? Hashimoto en Zhang zullen hun trainingen verder verfijnen — met één doel: de Olympische Spelen van 2028. Want daar, in Los Angeles, wordt de titel van beste turner ter wereld opnieuw bepaald. En deze keer? De wereld kijkt.
Historische context: wie stond er eerder op de top?
Kohei Uchimura is de onbetwiste god van het mannelijke turnen. Zes wereldtitels, twee Olympische gouden medailles, 21 wereldkampioenschapmedailles — dat is niet te evenaren. Maar Hashimoto? Hij is de eerste sinds Uchimura die drie opeenvolgende wereldtitels haalt. En hij doet het op een manier die Uchimura zelf zou hebben bewonderd: rustig, nauwkeurig, zonder overdrijving. De lijst van mannen met drie of meer wereldtitels in het meerkamp is kort: Uchimura (6), Nikolai Andrianov (3), en nu Hashimoto (3). Dat is een eliteclub. En Hashimoto is er nog niet klaar mee.
Frequently Asked Questions
Hoe belangrijk is deze overwinning voor Japanse gymnastiek?
Deze overwinning bevestigt Japan’s dominantie in het mannelijke turnen, een dominantie die begon met Kohei Uchimura en nu wordt voortgezet door Daiki Hashimoto. Met drie opeenvolgende wereldtitels en een teamgoud in 2023, is Japan de onbetwiste nummer één. De nationale federatie heeft een diepe, professionele opbouw, met jonge talenten als Shinnosuke Oka die al op wereldniveau concurreren.
Waarom was Noe Seiferts medaille zo bijzonder?
Zwitserland had sinds 1950 geen medaille gewonnen in de mannenmeerkamp van de wereldkampioenschappen. Seifert, die in Parijs nog 21e was, verbeterde zich met 16 plaatsen — een van de grootste stijgingen ooit. Zijn prestatie toont aan dat kleine landen met goede training en doorzettingsvermogen ook op het hoogste niveau kunnen concurreren.
Wat maakt Hashimoto zo uniek vergeleken met andere turners?
Hashimoto combineert ongekende consistentie met technische perfectie. Hij scoort niet alleen hoog op krachttoestellen zoals ringen en sprong, maar ook op elegantie-toestellen zoals brug en vloer. Zijn vermogen om geen fout te maken onder druk — en zelfs bij een ziekte of lichamelijke belasting — maakt hem onverslaanbaar. Hij is geen uitzondering. Hij is de norm.
Waarom deed de Verenigde Staten niet mee in de finale?
Asher Hong, de enige Amerikaanse kandidaat, trok zich terug vanwege een enkelblessure voor de kwalificatie. Dat is een zwaar verlies voor een land dat in de afgelopen decennia de sport domineerde. De VS hebben nu een leemte in hun talentenstroom — en de concurrentie van Japan en China maakt het steeds moeilijker om terug te keren.
Wat betekent dit voor de Olympische Spelen van 2028?
De rivaal tussen Hashimoto en Zhang Boheng wordt de centrale strijd van de Olympische Spelen van 2028 in Los Angeles. Beiden zijn in topvorm, en de concurrentie is nu persoonlijk. Wie wint, wordt niet alleen Olympisch kampioen — maar ook de definitieve opvolger van Uchimura. De wereld kijkt toe.
Hoe vergelijkt Hashimoto’s prestatie met die van andere sporters in de geschiedenis?
Met drie opeenvolgende wereldtitels in het meerkamp staat Hashimoto op één lijn met de grootste van de geschiedenis. Alleen Uchimura (6) en Andrianov (3) hebben meer of evenveel. In de moderne tijd is dit een ongekende prestatie — vergelijkbaar met Michael Phelps’ 23 Olympische gouden medailles of Roger Federer’s 20 grandslamtitels. Het is het resultaat van jaren van perfectie, niet van toeval.